Dat was me het ritje wel. Wat een onheil heb ik meegemaakt. Armdikke takken vlogen door de lucht, fietsers strandden of werden teruggeblazen als gevolg van de tropische storm Janus. In het Groningse Haren werd ik geraakt door een los gewaaide tros bananen, terwijl ik ternauwernood de danig overstuur zijnde groente- en fruitboer kon ontwijken, trachtend zijn negotie te redden. Arme man. Wat een ellende. Terwijl zogenaamde en zelfbenoemde weerkundigen door elkaar krijsen dat we de hoogste temperatuur in mei ooit hebben gemeten, denk ik aan dit rare landje. Terwijl het hele koningshuis nog snotterend ligt bij te komen van de feestelijkheden ten gevolge van de kou vorige week, mogen we nu dit beleven. Het leek me leuk de Paterswoldsemeer-route te rijden vandaag maar dat was geen onverdeeld genoegen. Toch, en dat is met veel dingen zo, had dit weer ook een positieve keerzijde. Niet te kieskeurig met de cijfertjes bij de versnellingshandel, stijf tegen de wind in, 25 km lang vol tegen de woei in, heb ik naar mijn idee wel wat kilowatjes weg getrapt. Terug in huis dacht ik dat mijn benen op springen stonden. Maar nogmaals, ’t voelt goed om met krachten te hebben gesmeten. Tis net of ik een bonnetje in ontvangst mag nemen waarop staat vermeld: GOED VOOR 1 KLIM. Dank je Janus! Fijne avond allen.
© J.G.Boomsma