Boos zijn, te vaak ben ik in het verleden in deze emotie beland. ’t was voor mij vaak een uiting van onmacht om met dingen om te gaan. Gecombineerd met mijn onbeheersbaarheid zorgde het voor ongecontroleerde driftbuien. Stilaan heb ik de controle, of iets wat daar op lijkt, gevonden beter met deze gevoelens om te gaan. Onmacht om gemiste kansen, om dingen die me “zomaar” overkwamen, om niet begrepen te worden, om het niet functioneren van mijn eigen voelsprietjes…of gewoon boos vanwege mijn andere beperkingen die mijn eigen “ik” weg cijferden tot het kleinste getal. Tot ik dacht aan de woorden van een vermogende Duitse meneer, die zei tegen me “nullen zijn belangrijk, zet er gewoon een cijfertje voor en ’t ziet er ineens veel prettiger uit”. Zo creatief ik vroeger, net voor de zomervakantie met mijn rapport om ging, op weg naar huis, heb ik nu mijn eigen kwalificatiesysteem voor mezelf bedacht. In gedachten bedeel ik de dag en hoe ik die heb beleefd met een mooi cijfertje. Sindsdien doet de nul niet meer mee. Er staat altijd iets voor…Punt. Door mijn boosheid te onderdrukken komt er echter wel eens verdriet voor in de plaats. Over dingen die oorspronkelijk niet bij me horen. Waar ik niet mee op aarde ben gekomen. Niet “anders” zijn door erfelijke factoren, maar dat zijn geworden door “onheil van buiten af”. Gezegend met goede kijkers en oren (Type XL) heb ik de mogelijkheid leren ontdekken dingen te relativeren. Het kan altijd minder Jampie! Niet weg-relativeren hoor, das niet nodig. De pijn van het moment bij u of mij mag best als consequentie hebben dat de blik naar buiten toe, op dat moment, wat beslagen is. Vind ik. Dat heet toch verwerken? ’t heeft mijzelf rijker gemaakt. Omgaan met eigen minder blije persoonlijke gevoelens, zorgt voor inlevingsvermogen bij die van die ander. Verdriet is dus relatief. Maar boosheid, daar begon ik daarnet mee. Even boos zijn, even boos kijken. ’t kan ook helpen de spanning te verminderen, te uiten. Kan mij energie geven om dingen voor mezelf gedaan te krijgen en prestaties te leveren. Door boosheid mijn eigen regie nemen. Nooit boos zijn betekent in mijn ogen alles “wel goed” te vinden. Maar gedeelde of eigen mening telt toch ook mee? Vast wel. Boos zijn kan dus positief werken. Daar besluit ik het voor vandaag dan maar even mee. Kwajongen dak ben spring ik op mien fietse. Bar en boos buiten, maar ’t droogt wel weer op. Fijne dag.
© J.G.Boomsma