Toen ik vijftig jaar geleden mijn eerste prijs op sportgebied in ontvangst nam was het stralend weer. We schrijven Koninginnedag 1966. Het weer hielp mee om een topprestatie neer te zetten. Een zacht windje uit ONO, een lage luchtvochtigheid, bij een temperatuurtje van 21.3 c. Gisteren heb ik in een nostalgische bui het kleinood nog eens door mijn handen laten gaan; De vergulde aardappelzak. In miniatuur hoor, dus HH inbrekers, hier valt niets te halen. Deze onder sportieve scholieren prestigieuze prijs ontving ik uit handen van het schoolhoofd na een bloedstollende race. Na zoveel jaren maak ik schoon schip en biecht ik op dat ik in de laatste bocht voor start/finish op de zak van mijn voorganger ben gaan staan, waardoor deze in onbalans kwam. ’t was wel een populaire sport destijds. Er waren zelfs ultra snelle wedstrijdzakken, waar je de rest van de deelnemers onder uit de zak mee gaf. Ik vond daar geen zak aan trouwens. Die van mij stond gewoon ZPC op. Destijds DE sponsor van zakken. Productiemodellen zak maar zeggen. Maar het weer destijds. Door de opwarming van de aarde waren de zomers lang en heet. Nu, anno 2016 bevinden we ons helaas in een periode van afkoeling van het geheel, waardoor bevriezingsverschijnselen op de loer liggen. Hagel- en natte sneeuwbuien, waarvan de berichten spreken, lijken het oranjegewoel woensdag te gaan omlijsten. Voor mij voldoende reden lekker binnen te blijven. De kachel hoog op met de oranjetompoezen op schoot, lekker de intocht op TV bekijken. Oranje boven!
© J.G.Boomsma