De mooi weer fietser fietst weer mooi niet. Hoewel de fiets, met mij als berijder kou, regen en wind best durft te trotseren, betrap ik mij er op vaker dan gewoonlijk naar de diverse weerberichten te luisteren. Ik popel naar mijn eerste honderd kilometer ritje. Naar met proviand gevulde fietstassen en klotsende bidons. Op weg gaan naar het Groninger land. Vries, Yde de Punt, Eelde en dan de stad die mij zo eigen is binnenkomen aan de zuidkant, waar de eerste beloning in het verschiet ligt, het Noorderplantsoen. Ja, ook de eenden aldaar zullen inmiddels een hongerklop hebben. Waar blijft die vent. Wel doet het mij goed dat ik stilaan weer op mijn vertrouwde uurgemiddelde van 22 km/u zit. Het lichaam is er klaar voor. Tja, dan het nog steeds rondwarende virus. Aan mijn prikkelbare armsyndroom komt deze maand een einde. Via een feestelijk gekleurde brief werd ik op de hoogte gebracht om op 14 mei te verschijnen op het TT circuit… om daar razendsnel mijn eerste vaccinatie in ontvangst te mogen nemen. Nog steeds voor lege tribunes, maar dat is niet erg. De volle tribunes zijn voor de zorgmedewerkers en allen die zich uit de naad hebben gewerkt het virus een halt toe te roepen wat mij betreft.
©J.G. Boomsma