Zondagochtend…rust… ’t zit in ons “systeem”. Niet over na denken waarom. Genieten man. Langzaam, maar zo zeker, gaan we de periode van bezinning in, voor velen van ons. Das ook mooi. De zin van alles zit voor mij niet in letters, gebakken van bladerdeeg of gegoten in chocolade, aangeklede sparrentakken of andere jolijt (dit jaar zijn in alfabetische volgorde de letters I en S al uitverkocht). Ik zoek wel andere letters waar ik een woordje van kan maken. Letters waar ik anderen gelukkig mee kan maken. Geen kouwe drukte. Gewoon uit ’t hart. De lach of traan ontmoeten bij die ander. Geen hele zinnen hoor, dat lukt me niet. In alle rust bezinnen, nadenken, dankbaarheid voelen. Niet overal is een antwoord op. Dat geeft ook niet. We willen vaak zoveel weten, maar elk antwoord roept ook weer nieuwe vragen op. Das niet te doen toch, kan daar geen chocola van maken. Achterom kijken naar letters die achter me liggen of welke zich nog mogen vormen in ’t pad wat voor me ligt, kan zin hebben. Maar even stilstaan in het nu is ook mooi, vind ik. Heeft ook zin. Maar kan ook moeite kosten, wanneer de wind om ons heen waait, ons uit evenwicht brengt. Ik denk aan buigende sparren. Wat zijn ze sterk. Zij staan in weer in wind, wij kunnen daar voor schuilen. Voel me dankbaar daarvoor. Het geeft rust en kracht. Tis zondag. Das mooi.
©J.G.Boomsma