Best een mooie maand eigenlijk. December. Eenendertig cijfers die geen tijd voor elkaar lijken te hebben en zich ten opzichte van elkaar verdringen. Terugblikken, of vooruit kijken doen we op de allerlaatste uren van het bijna voorbije jaar. Nu even niet. De hybride decemberstruik, die van zijn kunsttakken ontdaan, tevens dienst kan doen als paastak moet worden opgetuigd. We zijn klaar met zwartepieten naar elkaar en wensen elkaar geluk. Zelf wens ik een ieder dat geluk toe. Word daar gelukkig van, waardoor het mes aan twee kanten snijdt zeg maar. Voor de één loopt het geluk elke keer iets te hard, weer een ander loopt het voorbij en laat het zonder besef achter zich. Reden voor mij om af en toe eens stil te staan. Minder gelukkige dingen laten passeren en het geluk voelen van het moment. Ondanks alle waanzin, leven in de zin van de dag. Daar zin in hebben of zoeken. Honderdduizenden letters heb ik het afgelopen jaar geschreven over mijn reis per fiets. Een reis die ik niet had kunnen maken zonder de inzet van talloze andere mensen. Het geluk voelen, ervaren, om doelen te bereiken, waarbij anderen mij drukkertjes in de juiste richting gaven. Het was alles een belangrijke pagina in mijn leven. Daar voel ik mij gelukkig bij. En ja, dan deze maand. Ook daarin spreekt het geluk -en soms wat minder- in boekdelen. In de vorm van een biografie die morgen uitkomt. Ook mag ik mij jaarlijks in deze laatste maand van het jaar verheugen op het feit dat ik jarig ben. Mijn geboortejaar weer een stukje verder van het heden komt af te staan. Dat noem ik ook geluk hebben.
Fijne dag allen.
© J.G.Boomsma