Als laatste doch niet minst belangrijke onderdeel van de fietsgarderobe, zijn het nu de schoenen die mijn aandacht verdienen. best nog wel wat denkwerk. Die met het kliksysteem vallen uit praktische overwegingen af. Bang als ik ben op de een of andere manier onlosmakelijk met mien fietse verbonden te blijven. Toch, qua kleurstelling, ofwel looks, wel jammer dat dit type voor mij afvalt. Roze, mintgroen, babyblauw, het lijkt schitterend. Als wordt ik gestraft voor mijn weigering deze moderne fietspantoffels te omarmen blijft, er voor het oog weinig over om van te genieten. Zwart, donkerzwart en gebroken zwart zijn de kleuren die overblijven wanneer ik kies voor een geprofileerde radiaal zool. De grappen zullen niet van de lucht zijn. “hee Jampie, nieuwe schoenen?, zonder doos loopt het gemakkelijker hoor!” Nu had ik nog een paar sportschoenen staan waarvan ik wist dat die de terrashumor met glans zouden kunnen weerstaan, ware het niet dat ik deze eens heb uitgeleend. De hagelwitte, met een rood/wit/blauwe diagonale streep voorziene snelstappers, scheiden echter een penetrante geur af. Geen schoenen om mee op kop te rijden en bij het achterom kijken zien dat het gehele peloton gelost is. Niet weer uitlenen dus. Gek op luchtjes en sopjes dacht ik er goed aan te doen de schoenen een nachtje in de Bio-Tex te laten weken. Dapper en niet bang achterover te slaan, constateerde ik de volgende ochtend dat de bloesem inmiddels was verdwenen, maar dat het drogen een nieuwe uitdaging werd. Aangezien geen enkele magnetron een symbooltje heeft van een sneldroogsysteem voor sportschoenen, heeft de zon haar werk inmiddels gedaan. Maar, ze vallen af. Onvoldoende grip. Of ik zou andere pedalen moeten monteren. Toch, wat is dit lekker en voelt het fijn om dingen van mijn lijstje af te werken. Ik vind dat ik eigenlijk wel een dikke ijsco heb verdiend. Zal es even een rondje Assen maken. U een fijne en zonnige dag gewenst.
© J.G.Boomsma